Beslaglegging opheffen

Beslaglegging opheffen wordt in de wet omschreven als volgt omschreven:

“de voorzieningenrechter die verlof tot het beslag heeft gegeven kan, rechtdoende in het kort geding, het beslag op vordering van elke belanghebbende opheffen, onverminderd de bevoegdheid van de gewone rechter.”

Van het opheffen van beslaglegging is slechts sprake, indien:

• Er sprake is van een voorzieningenrechter;
• deze verlof tot het beslag heeft gegeven;
• hij recht doet in kort geding;
• er beslag op vordering is;
• er sprake is van een belanghebbende;
• de bevoegdheid van de gewone rechter onverminderd is.

De eerste voorwaarde is heel simpel: de zaak moet aanhangig zijn gemaakt bij een voorzieningenrechter. Dezelfde voorzieningenrechter moet de beslaglegging hebben toegewezen.

Rechtdoende in het kort geding betekent dat bij een hoger beroep of het in cassatie gaan, het oordeel afgestemd moet worden op het vonnis dat de bodemrechter in hoofdzaak heeft gewezen.

Het Hof of de Hoge Raad moet dus rekening houden met het oordeel van de rechtbank.

Er moet daarnaast sprake zijn van een beslaglegging op vordering. Zonder beslaglegging op vordering kan er ook geen beslaglegging worden opgeheven.

Alleen het beslag op vordering van een belanghebbende kan worden opgeheven. Een belanghebbende is iemand die betrokken is bij een besluit of een geschil en daar belang bij heeft.

De bevoegdheid van de gewone rechter is toegekend aan de kantonrechter. Naast de voorzieningenrechter is dus ook de kantonrechter bevoegd kennis te nemen van deze zaak.

Wilt u meer weten over dit onderwerp neem dan contact met ons op.